Biała, lateksowa farba do ścian i sufitów.
Najnowszej generacji, o wyjątkowo głębokiej bieli, wodorozcieńczalna, lateksowa biała farba akrylowo - kompozytowa specjalnie skomponowana pod kątem barwienia na kolory złamanej bieli (off-white).
Przeznaczona do dekoracyjno-ochronnego malowania ścian i sufitów wewnątrz pomieszczeń mieszkalnych, biurowych i użyteczności publicznej, w tym w obiektach szkolno-wychowawczych (szkoły, przedszkola, itp.), laboratoriach, obiektach służby zdrowia (szpitale, przychodnie, gabinety, sale zabiegowe, stacje dializ, itp.)
Doskonałe krycie powierzchni, ograniczające konieczność wielokrotnego malowania
Podwyższona odporność powłoki na plamy i zabrudzenia typu: przyprawa w płynie Maggi, piwo, olej, soki owocowe**
Zwiększona odporność powłoki na brud i kurz
Zmniejszony efekt solny (zmniejsza efekt migracji soli w starych budynkach, kościołach, muzeach itp.)
Warunki nakładania
Wszystkie powierzchnie malowane muszą być suche, temperatura powietrza od +5°C do +25°C, przy wilgotności względnej powietrza poniżej 80%.
Przygotowanie
Powierzchnie niemalowane:
Świeże tynki mineralne można malować po minimum 4 tygodniach sezonowania.
Płyty G-K, gładzie szpachlowe można malować po całkowitym wyschnięciu. Powierzchnie oczyścić z kurzu i brudu, nierówności i ubytki wygładzić szpachlówką. W sytuacji, gdy nierówności podłoża są znaczne, ścianę należy wstępnie wyrównać zaprawą wyrównawczą, a następnie całą powierzchnię przeszpachlować gładzią szpachlową. Przy małych nierównościach można od razu zastosować gładź szpachlową. Zastosowanie wyżej wymienionych zapraw i gładzi powinno być zgodne
z kartami technicznymi tych produktów. Tynki maszynowe z widoczną błyszczącą warstwą martwicy przeszlifować i oczyścić z pyłu. Następnie nałożyć jedną warstwę farby gruntującej Tikkurila Optiva Primer.
Powierzchnie uprzednio malowane:
Przed malowaniem należy usunąć łuszczące się, luźne fragmenty starej powłoki, a całą powierzchnię zmyć i odtłuścić, nierówności i ubytki wygładzić szpachlówką. Farby o połysku satynowym, półmatowym, półpołysku i połysku zmatowić w całości przed ostatecznym odpyleniem. Do matowienia użyć papieru o uziarnieniu 150 - 200. Całość podłoża zagruntować farbą Tikkurila Optiva Primer. Czynność gruntowania może zostać pominięta jedynie pod warunkiem doskonałego zachowania istniejącej powłoki malarskiej (producent nie ponosi odpowiedzialności za niewłaściwą ocenę stanu faktycznego podłoża).
Powierzchnie malowane farbą klejową lub wapienną:
Farbę wapienną lub klejową dokładnie usunąć. Powierzchnie oczyścić
z kurzu i brudu, nierówności i ubytki wygładzić szpachlówką. Następnie nałożyć jedną warstwę farby gruntującej Tikkurila Optiva Primer. W przypadku luźno związanego podłoża zagruntować impregnatem Tikkurila Suprabilit.
Uwaga: Należy sprawdzić, czy malowany element jest stabilny i spójny np. czy zastosowana gładź/masa szpachlowa po lekkim przetarciu ręką „sypie się” pyli i pozostawia na dłoni wyraźny ślad – to oznacza, że podłoże jest sypkie, niespójne i należy zastosować preparat Tikkurila Suprabilit.
Rozcieńczanie
W razie potrzeby do 5% wodą.
Malowanie
Przed przystąpieniem do malowania należy zakolorować dostateczną ilość farby z jednej partii produkcyjnej, w celu uniknięcia ewentualnych różnic w odcieniach powłoki malarskiej. Bezpośrednio przed malowaniem farbę należy dokładnie wymieszać. Nałożyć 2 warstwy Tikkurila Optiva White.
Taśmę malarską odkleić natychmiast po zakończeniu malowania, zanim farba wyschnie. Zaleca się stosowanie narzędzi malarskich ANZA.
W niniejszej karcie niemożliwe jest opisanie wszystkich aspektów stosowania produktu. W przypadkach, które nie zostały opisane powyżej, prosimy o kontakt z Doradcą Technologicznym. Chętnie udzielimy Państwu szczegółowych informacji związanych z konkretnym obiektem.
Czyszczenie narzędzi
Narzędzia należy czyścić wodą, bezpośrednio po zakończeniu prac. Przed umyciem narzędzia należy dobrze wytrzeć, w celu usunięcia możliwie największej ilości farby.
Limity emisji LZO (EU VOC 2004/42/EC)
Kat. A/a. Produkt zawiera minimalne ilości lotnych związków organicznych poniżej 1,5 g/l – (poniżej obowiązującej normy). Od 2010 r. dopuszczalna zawartość LZO poniżej 30 g/l.